บทที่ 218 ผู้ชายทุกคนไม่ใช่คนเย้ย

แอรอนเลิกคิ้วอย่างสงสัยขณะฟังนอร่าพูด "นอร่า นี่คุณคิดกับผมแบบนี้เหรอ"

นอร่าเหลือบมองเขา "ใครจะไปรู้ล่ะ บางทีนั่นอาจจะเป็นตัวตนจริงๆ ของคุณก็ได้"

แอรอนหัวเราะเบาๆ เอนตัวเข้าใกล้เธอมากขึ้น นิ้วยาวๆ ของเขาเขี่ยใบหูเธอเล่น "ไม่ไว้ใจผมจริงๆ เหรอ"

ความรู้สึกจั๊กจี้นั้นเหมือนกระแสไฟฟ้าแล่นวาบไปตามสันหล...